Posts

Showing posts from November, 2009

गुड मॉर्निंग

Image
रोज सकाळी उठलो की मी बेडरूमची खिडकी उघडतो. सवयीप्रमाणे मी खिडकी बाहेर डोकावतो. बाहेर बरेचसे उजाडलेले असते. पक्ष्यांचा किलबिलाट कानी पडतो. नेहमी प्रमाणे मला 'गुड मॉर्निंग' म्हणतात ते, पण माझा काहीच प्रतिसाद नसतो. सूर्याची कोमल किरणे मला गोंजारत जागवण्याचा प्रयत्न करतात. मी फक्त डोळे उघडलेले असतात मन मात्र घट्ट मिटून बंद असते. मी डोळ्यांवर पाणी मारुन झोप उडवण्याचा प्रयत्न् करतो. मन तसेच राहते..बेशुद्धावस्थेत. कळत असूनही कळत नसल्यासारखे. हे सारे तसे साहजिकच होते.सात-आठ महिन्यांच्या आजारपणात आपण किती सहन करू शकतो ह्याची स्वत:च परीक्षा पाहायची आणि त्यात स्वत:च हात पुढे करून नसलेला मदतीचा हात असल्याचे समजून स्वत:ला पुढे खेचण्याचे बळ आणायचे. रोज काहीतरी कारण शोधून नवी उमेद निर्माण करायची. आशावादास ही काही मर्यादा आहेत की नाही ? सहनशक्तीची अशी परीक्षा होत असताना मन क्षणोक्षणी अधिक बधिर होत जाते, वाट चुकल्या प्रमाणे भरकटत राहते. हे सारे आता रोजचेच झाले होते. अवतीभवतीचा निसर्ग मला हर प्रकारे खुश करू पाहत होता. पण शून्य..मनातल्या अंधारात तो शून्यही अधिक गडद होत जातो. खिडकीतील कुंडीत